Yepyeni bir çarşamba gününde ve yepyeni bir köşe yazısı ile siz değerli okuyucularıma eşlik etmek istiyorum.
Maalesef li açılış cümleme yine günümüzde yok şöyle oluyor yok böyle oluyor diye başlamak istiyorum.
Maalesef ki günümüzün insanlarının sorunları o kadar çok artış göstermekte ki her köşe yazımda günümüzden örnekler vererek köşe yazımı yazmaya ve siz değerli okuyucularım ile buluşturmaya gayret gösteriyorum.
Bu hafta sizlere günümüzde hayatlarından bıkmış, usanmış ve yılmış insanların nasıl vazgeçtiğini, nasıl hayat tan bir haber olduğunu ve artık hayat a dair hiç bir olumlu düşünceleri olmayan insan kitlesinden bahsetmek istiyorum. Bazen pek çok insan hayatları çok iyi ye gitmediği takdirde çok daha zor bir duruma düşebiliyor. Türlü zorluklar karşından insanlar bıtkın ve hayata küşmüş bir psikoloji ile bunalıma ister istemez girebiliyorlar.
Tüm bu yaşanan psikolojik bunalım sonrasında bazı insanlar hayatlarına son verme yani intihar etme teşebbüsüne girebiliyorlar. Neden ?
Neden yani hayatlarımızdan vazgeçebilecek kadar zor bir durum mu?
Hiç bir şeyin veya hiç bir amacın hayatlarımızdan vazgeçecek kadar mühim değildir. Şimdi bu cümle de bazı yanlış anlaşılmalar olmuş olabilir. Hiç bir şey sizin hayatınızdan daha önemli değil derken vatan için can feda etmek başka. Bu şanlı ve onurlu bir görevimiz zaten. Konumuza geri dönecek olursak yani bizi intihara kadar sürükleyen şey her neyse neden ondan veya onlardan vazgeçip yepyeni temiz bir sayfa ya ve hayat a el uzatmaya ne dersiniz? Sıfırdan başlamak ve yeni insanlar ile tanışmak, yeni bir sayfa açıp hayatımızı düzene sokmak bizim elimizde. Yeri geldiğinde her türlü zorluklar ile baş ederek hayata sımsıkı sarılmalı ve asla ama asla vazgeçmemeliyiz. Hayat zor olsa da yine de yaşamaya değer…
