Euzubillahimineşşeytanirracim
Bismillahirrahmanirrahim
Allah Hazreti Adem ve Hazreti Havva’yı dünyada farklı diyarlara attı günahlarının vebalinden…
Her ikisi de duaya durdular senelerce…
Gözyaşları döktüler nehirlerce…
Aşklarına yandılar akıp giden ummanlarca…
Sevgilerine ahu zarlarla özlemler ve hasretler büyüttüler de; toprak eylediler gönüllerinin mabedini asrı zamanlarca…
Toprağa buğday başağı umutlar ektiler aşklarca…
Aşklarını sevgilere filizlendirdiler en dualı dillerde sevgilerce…
Hiç bir sevilen Havvalar aşkı gibi sevilmedi ki; aşklar Adem adını eline kalem alıp ıslak kumlar sinesine yazsın…
Hiç bir güzellik Havvalar güzelliğine denk olamadı ki; şahikalığa yaradılışı kainata aşkı harikalar mucizesi diye nazlılar güzeli adıyla adı sevdalara yazılsın…
Ademlik; aşkı şahikasına hasret çöllerinde yanarken…
Havvalık; topraklar sinesinde güneşin kor sıcağında özlemlere yanan yanan, aşklara kavrulan…
Topraklar bağrında sinesi yağmurlar rahmetine Ademi sevginin susuzluğunda yandı yandı da çöl oldu Havvalar…
Çöller sinesinde sevdalar hasretinde aşklara kavruldu topraklar…
Hiç gül açmadı çöl kumları sinesinde sahralar…
Oysa Havvalık gül kokusu sevdalara ilahi aşklara meftun aşkı çiçekler açan, güller kokan baharlar…
Oysa Ademlik Havva’sı olmadan mutluğunun boynu hep muhabbetlere bükük hep bir hüzünler deryası gurbetler…
Ve Havvalık çöl kumları sahralarda aşklara susuz vuslatlar…
Ve gül kokusuna hasret Ademlik…
Ve gül oluşa kurak çöl kumu Havvalık…
Ve Havva tövbelere durur güllere hasretinden…
Ve hasreti sinesinden taşınca gözlerinden yağmurlar boşalır…
Ve gönlünden özlemlere ırmaklar çağlar…
Ve hasreti öyle bir göz yaşı ummanına tutulur ki…
Gözlerinden damlayan ummanlar çöl kumları ile hasretlere yağmura dönüşür…
Özlemin kurak çöller sinesi yangınlar saçan kuraklıklardan bağışlanışa gözyaşları ile buluşur…
Ve peygamberimiz sevdasının nuruna hasretten sahralar çölünün ortasında; Hazreti Havva’nın gözyaşlarının tövbesinden bir gül filizlenir çöl kumlarının sinesinden…
Çöl çiçeğinin ismi; Nesrin…
Nesrin çöl çiçeği güzellik demek…
Peygamber çiçeği nazendelik; Nesrin…
Ve rabbimiz; gül Nebiler kokusunda; Hazreti Havva ve Hazreti Adem’in aşkına; cenneti ala Firdevsi sevdalar, sevgiler kapısını aralamaya; dualar yolunu aşkı Gülizar eyler…
Ahlar çeker aşkı sevdalar
Arşı alada melekleri dahi hıçkırıklara boğarcasına…
Esen yellere fırtınalar kopartırcasına…
Yağan yağmurlara gözyaşı döktürürcesine…
Aşklarının sancısından çöl kumlarını dahi yakıp kavururcasına…
Çöllerin sahralar sinesinden çöl çiçeği Nesrinler gül kokusu iklimler filizlendirircesine…
Nehirleri köpüklerinden taşırırcasına…
Dağların başını dumanlandırırcasına…
Başlarda sevdadan kavak yelleri estirircesine…
Etrafı fırtınaya boraya, doluya Alabora’ya katarcasına…
Ve Allah acıdı aşkı sevdalara…
Tövbelerini makbul eyledi en ölümsüz en kutsi sevgiler iklimi Nevbaharlara…
Farklı noktalardan iki sevdalı aşık; Havvalık ve Ademlik…
Yollara düştüler hasreti rüzgarlar duası yaradana sevda kokan mecsimlerde…
Eğer ki Allah değil milyon…
Milyar kul çıkarsa gönlüne sevdadan aşklar koymaya…
Yine de Havva’nın gözü Adem’inden, helalliğinden başkasına kör bakardı…
Adem’in gözleri Havva’sından gayrisini görmez de haram bakan her nazara gözü önüne örtüden perdeler örer de; tırtıllar sadakatinde kozasında saklı kelebekler mucizesi güzelliği olurdu Havvalık…
Ve haram bakan gözleri gözü görmez de; karşısında ne kadar haram varsa hepsi yok olurdu da yalan dünyanın sahteliklerine kör bakardı Ademlik…
Ölümsüz ve eşsizdir rabbin yüreğe nakşettiği gönüllere saray kıldığı kutlu sevdalar…
Eğer ki Züleyha’nın aşkına değil Mısır’ı; tüm Evren’in gelmiş ve geçmiş zamanlarının tüm yiğitlerini serse idiler…
Züleyha’nın gözleri Yusuf’undan gayrısını görmez de; yine ve yeniden ille de Yusuf’umun aşkı sevdası diye; bıkıp usanmadan yine Yusuf’unun yolunu gözleyen yürek olurdu…
İlahidir kutlu sevdalar…
Eğer hazreti Hatice’nin karşısına hazreti Muhammed (sav) yerine; tüm Hicaz’ın servetlerini ve varlıklarını yığsalar yine de vazgeçmezdi Hazreti Hatice alemlere server Kutsi sevdasının sadakati bağlılığından…
Biriciktir ölümsüz sevgiler ikliminde baharlar gülü kokan; Fatıma safiyetinde goncalar…
Ölümsüzdür ahirlik sevdalar…
İlahidir en kutlu aşklar…
Ezeli ve ebedidir sevgiler ikliminde; yağmur çisiltisinde toprak kokan sevgiler…
En kutlu Nesrin çöl çiçeği; peygamber sevdası aşkı baharlara meftun adanışlar…
İlle Allah…
İlla Allah…
La ilahe illallah Muhammedîn Resulallah
İlkay Sahra Su Yılmaz
